Ειρεσιώνη, η «Χριστουγεννιάτικη» Ελιά μας!
Το έθιμο του εορταστικού στολισμού δέντρου, υπήρχε από την αρχαία Ελλάδα.
Για την ακρίβεια οι αρχαίοι μας πρόγονοι, στόλιζαν την Ειρεσιώνη, ένα κλαδί ελιάς! Xρησιμοποιούσαν κόκκινα και λευκά κομμάτια μαλλιού και καρπούς του Φθινοπώρου, όπως σύκα, καρύδια, αμύγδαλα, κάστανα, ρόδια, κυδώνια, σταφύλια. Από την συνήθεια αυτή, προέρχεται και η ονομασία Ειρεσιώνη. Συγκεκριμένα, από την αρχαία Ελληνική λέξη είρος, με παράγωγο το ἔριον, που σημαίνει μαλλί, συνήθως αναφερόμενο στο μαλλί των προβάτων.
Ο στολισμός αυτός γινόταν κατά τη διάρκεια των Πυανόψιων. Τα Πυανόψια ή Πανόψια ήταν μια γιορτή ευχαριστίας προς τον Απόλλωνα για τους καρπούς και τη γονιμότητα που έφερε το έτος που έφευγε και ικεσίας ώστε να είναι επίσης γόνιμο και καρποφόρο το επόμενο έτος. Τα Πυανόψια εορτάζονταν το Φθινόπωρο στις 7 του μήνα Πυανεψιώνα, δηλαδή του Οκτωβρίου. Ονομάστηκαν έτσι, από τα κουκιά (πύανα) που έβραζαν ως προσφορά μαζί με άλλα όσπρια και κριθάρι.
Τα ομώνυμα... κάλαντα!
Το κλαδί της Ειρεσιώνης, που έμοιαζε με το σημερινό Χριστουγεννιάτικο δέντρο, έτσι όπως ήταν στολισμένο με καλούδια, το περιεφεραν τα παιδιά από σπίτι σε σπίτι, τραγουδώντας το ομώνυμο άσμα της Ειρεσιώνης -δηλαδή τα κάλαντα, τα οποία όπως και τα σημερινά, περιλάμβαναν ευχές και καλοπιάσματα για να τους κεράσει γενναιόδωρα ο νοικοκύρης. Στο τέλος των καλάντων, τα παιδιά κρεμούσαν την Ειρεσιώνη στην εξώπορτα του σπιτιού τους, και την κρατούσαν μέχρι την επόμενη χρονιά. Παρόμοιο κατάλοιπο του εθίμου είναι και η συνήθεια στα αγροτικά σπίτια, να διατηρούν ρόδια, σύκα, και κυδώνια σε αρμαθιές κρεμασμένες από το ταβάνι.
Σήμερα, στολίζουμε τη δική μας Ειρεσιώνη με την ελπίδα οι ευχές μας να πιάσουν τόπο.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!