ΘΥΜΟΣ
Ζωγραφίσαμε τα βήματα του Χαχαλώνη
Φτιάξαμε το φανάρι του θυμού, με τις παραπάνω στρατηγικές.
Φουσκώνουμε δύο μπαλόνια και εξηγούμε στα παιδιά ότι το μπαλόνι είναι το σώμα μας κι ο αέρας είναι ο θυμός. Στη συνέχεια, με μια καρφίτσα σκάμε το ένα μπαλόνι. Ήταν αυτός ο πιο ασφαλής τρόπος για βγάλει τον αέρα ή όχι και γιατί; Ο στιγμιαίος φόβος την ώρα που σκάει το μπαλόνι δειχνει το πώς αισθάνονται οι άλλοι γύρω μας όταν είμαστε επιθετικοί.
Στη συνέχεια το άλλο μπαλόνι, δεν το δένουμε. Το δίνουμε στο παιδί να το κρατήσει και του ζητάμε να αφήσει λίγο αέρα να βγει και να κρατήσει ξανά τις άκρες σφιχτά. Ρωτάμε το παιδί αν παρατηρεί την αλλαγή του μεγέθους κι αν αν για να γίνει αυτό χρειάστηκε να σκάσουμε το μπαλόνι. Τονίζουμε το γεγονός ότι το μπαλόνι δεν έσκασε αλλά και το γεγονός ότι κανείς γύρω του δεν έπαθε κάτι. Μετά ζητάμε από το παιδί να αφήσει σιγά σιγά όλο τον αέρα να βγει από το μπαλόνι.
Συζητάμε με το παιδί και του θυμίζουμε πως αν αφήσουμε τον θυμό να μαζευτεί μέσα μας, κάποια στιγμή θα εκραγούμε όπως το μπαλόνι και μπορεί να κάνουμε κακό στον εαυτό μας ή στους γύρω μας. (Πηγή:Φώτης Παπαναστασίου, Ειδικός Παιδαγωγός / Συγγραφέας)
και Ζωγραφίσαμε πράγματα που μας ηρεμούν.
ΣΕΒΑΣΜΟΣ
Ανακαλύψαμε ότι η ΑΓΑΠΗ είναι αυτή που θα βοηθήσει τον Σεβαστιανό να μην είναι μόνος του και να βελτιώσει την συμπεριφορά του.
